Ergernissen

Een positief bericht? Ook vandaag blijkt het niet te kunnen.

Dit is een oproep aan alle mensen die met het idee rondlopen om zelfmoord te plegen. Ik, als psychologiestudente, begrijp heus wel dat je zo diep in de put kunt zitten dat niets je meer uitmaakt en dat er weinig is dat je zal kunnen tegenhouden. Dus dat zal ik dan ook maar niet proberen. Maar luister (of beter gezegt, lees)..... SPRING GEWOON NIET VOOR DE TREIN, tenminste... niet als ik er in zit!

Zit ik in de trein bij Haarlem, en ik ben dus bijna thuis, maakt die trein plotseling een noodstop waardoor ik een net iets té gezellig onderonsje meemaak met mijn zo ongeveer bejaarde overbuurman. En dit omdat IEMAND het nodig vond om op het dieptepunt van zijn depressie zich voor de trein te werpen. DOE DAT NOU TOCH NIET!!!!! Over het algemeen genomen sta ik toch wel bekend als een meelevend persoon en ik kan heel goed begrip opbrengen maar daar is op dat moment plotseling helemaal niets van te merken. Ik voel de frustratie borrelen....lekker egoïstisch..van die persoon bedoel ik natuurlijk!

De trein kan niet verder en de door de NS bestelde bussen laten nog minimaal een uur op zich wachten. Nou ja, een uur...dat valt me niet eens tegen aangezien we het wel over de NS hebben. Mij wordt aangeraden in een bus te stappen richting de Bijlmer, in Amstelveen weer over te stappen op een tram naar Amsterdam Centraal en daar de trein te pakken naar Zaandam. Ok, dat klinkt best leuk, bedankt, ik probeer te glimlachen en zeg tegen me zelf dat het vast allemaal wel meevalt! Op de één of andere manier vind ik mezelf niet echt overtuigend overkomen, maargoed. Uiteindelijk duurt het dus nog drie uur, (ja drie uur ja) om in Zaandam aan te komen. En geloof me, dat was echt niet nodig geweest!

Als je namelijk drie uur de tijd had genomen om die hele zelfmoordpoging eens goed te overdenken dan had je echt wel wat beters kunnen verzinnen dan zoiets pijnlijks als je te laten verpletteren door een trein. Na een uur in een bus te hebben gezeten naast een vrouw die de plaatselijke vismarkt had opgekocht (tenminste, dat hoop ik voor haar) was ik zelf al zo diep in een dip gezakt dat alle zelfmoordmogelijkheden in mijn gedachten voorbij kwamen flitsen. Na drie uur was ik zelfs zover dat ik een heel adviesbureau kan opzetten. Dus bij deze...

Heb je vragen, stuur een mailtje...tips genoeg!

(Natuurlijk is het niet mijn bedoeling om met mijn tekst mensen tegen het hoofd te stoten).