Het zelfde liedje

Het is elk jaar hetzelfde liedje. Wanneer je net terug bent van je zomervakantie wordt je er al min of meer mee geconfronteerd. Je gaat naar het tuincentrum voor de laatste tuinaankopen van dit jaar en de kerstversiering ligt al in de schappen. Na de vakantie boodschappen doen en de supermarkt puilt al uit met kruidnoten, taai-taai poppen, chocoladeletters en andere Sinterklaas attributen.

Op dat moment weet je al dat er geen ontkomen meer aan is. De twijfel slaat toe, zal je dit jaar onderduiken? Overwinteren wellicht? Maar de vaste lasten lopen door. De vissen die mijn woonkamer bewonen willen eten, en misschien ga ik zelfs mensen missen als ik zo lang van huis ben.

Om je heen worden mensen al getroffen. Omdat er al vele geraakt zijn hoop je nog dat jij de dans ontspringt. Maar ook dat is zoals zoveel in het leven ‘tegen beter weten in’. Gisteren wist ik al dat het zo laat was… En vandaag werd het erger…

Kortom, een keel alsof ik de glasbak heb leeggegeten, een neus die voller en voller wordt en… hatsjoe!!!!!