Als ik later groot ben! DelicaTessa vindt de weg terug naar tegen-beter-weten-in!

Dag lieve mensen, ik ben weer terug van weggeweest. Nee ik heb me niet proberen op te knopen aan een boom, ik was niet verdwaald en ik heb ook geen andere gekke dingen gedaan. Waar mensen wel niet bang voor zijn, sjonge! Ik heb het gewoon zo ontzettend druk gehad de laatste maanden, dat ik, als ik eindelijk vrije tijd had, voor pampus lag en binnen vijf minuten in slaap flikkerde. Daarnaast heb ik zo weinig boeiends meegemaakt dat ik niets wist te vinden waar ik over wilde schrijven. Sorry Sorry Sorry, ik begrijp dat de dagelijkse teleurstelling van "heeft ze nou nog niks geblogt" bijna onoverkomelijk is en dat veel van mijn "fanzzzzz" bijna zijn afgehaakt. Maar gelukkig heeft mijn lieve blogmaatje Joene de blog warm weten te houden., tenminste...dat hoop ik!

Maar ik heb dus de afgelopen tijd getracht mijn tentamens met goed resultaat af te sluiten maar veel hoop op een hele goede afloop heb ik niet. HELAAS!!!! Het leren voor mijn eerste tentamens ging echt prima maar de resultaten waren nogal ruk en dan gaat het leren voor de volgende tentamens automatisch verre van lekker. Daarnaast was de mate van concentratie over het algemeen net zo laag als de temperatuur in Rusland en heb ik chronisch last van studieontwijkend gedrag. Als ik halverwege een hoofdstuk zit en ik niet meer weet wat ik heb gelezen terwijl ik weet dat ik nog minstens een heel boek en 18 hoofdstukken moet (wat gemiddelt zo'n 3000 blz. zijn) vind ik plotseling dat ik de ramen moet lappen of boodschappen moet doen. En pas de laatste dagen voor mijn laatste tentamens kon ik me, omdat het "nu moet het" gevoel de overhand begon te nemen, van de wereld afsluiten en doen wat ik moest doen. Maar ik ben bang dat dit niet helemaal voldoende is geweest. Wij wachten af, zeg maar....

Ondertussen ben ik, na het flauwvallen van de prijzen van mijn boekenlijst, maar meteen weer begonnen aan mijn tweede semester. Deze zit nog voller volgepland dan de vorige en ik vraag me dan ook af waar ik aan ben begonnen. Waarom wil ik zoveel? Naast de vakken die ik hoor te volgen was ik zo gemotiveerd om me voor wat extra keuzevakken in te schrijven waardoor ik nu niet weet wanneer ik tijd heb om in godsnaam die dure boeken open te slaan. Ook heb ik mezelf blijgemaakt door er achter te komen wat ik nu wil worden als ik groot ben! Eindelijk heeft deze studie echt een doel! Wat ook wel prettig is na drie jaar! Ik wordt namelijk Klinisch Neuropsycholoog en ik hoop in een ziekenhuis. Omdat veel mensen een raar beeld van de opleiding psychologie en het doel van deze opleiding hebben, straks een klein stukje info over de klinische neuropsycholoog. Op de een of andere manier gaan veel mensen er namelijk vanuit dat je met de opleiding psychologie óf een therapeut, óf een soort maatschappelijk werkster óf een pedagogisch hulpverlener of iets dergelijks moet worden, terwijl binnen de psychologie ontzettend veel verschillende mogelijkheden zijn, waar maatschappelijk werkster of pedagogisch hulpverlener zeer zeker geen onderdeel van zijn. Zien, horen, ruiken, voelen, waarnemen, leren etc, oftewel alles wat met de hersenen, hersenfuncties en het lichaam te maken heeft, is ook onderdeel van de psychologie. En dat is nu juist het gebied wat mij het meest trekt!


Voor de leuk even mijn toekomstige functie-omschrijving:
Een specialist op het gebied van de klinische neuropsychologie heeft uitgebreide kennis op het gebied van de relaties tussen hersenen en gedrag en is vaardig in het toepassen van deze kennis in de praktijk van de patiëntenzorg met betrekking tot diagnostiek en behandeling. De kennis en vaardigheden strekken zich uit over de alle leeftijden. Er is veel vraag naar klinisch toegepaste neuropsychologische deskundigheid, in aansluiting op de snel groeiende kennis over de werking van de hersenen en het effect van hersendisfuncties op het gedrag. Klinische neuropsychologie kent een breed toepassingsgebied binnen de GZ en GGZ. Niet alleen patiënten met verworven hersendisfuncties, na bijvoorbeeld een ongeluk, hersenbloeding of groei van een tumor in de hersenen en specifieke groepen psychiatrische patiënten profiteren van een neuropsychologische invalshoek, maar bijvoorbeeld ook kinderen metontwikkelingsstoornissen en leerproblemen. Een klinisch neuropsycholoog is daarnaast op hoog niveau geschoold in het coördineren en uitvoeren van wetenschappelijk onderzoeken beheerst management en onderwijsvaardigheden.

Zo....en nu ga ik maar eens aan de studie, hoewel.... de ramen moeten ook nodig worden gelapt...... zucht....leren, ramenlappen, leren, ramenlappen, leren, ramenlappen....ach ik kan natuurlijk ook gewoon nog even tv kijken,..... ik krijg het nog druk genoeg!