Sekte

Okay.... sekte dus.....


Met bril en strak achterover gekamde haren stond hij met licht gebogen knieën voor de zaal met mensen.
"We KUNNEN niet langer ontkennen dat Maharoedja bestaat!" schreeuwde hij door de microfoon. Het geluid va zijn stem galmde door de ruimte alsof hij die Maharoedja zelf was. "Wij zijn uitverkoren om Hem te helpen de wereld beter te maken, wij zijn de mensen die de wereld een boodschap af gaan geven. Wij allemaal hebben in ons vorige leven verkeerde paden bewandeld." Hij wachtte even om te laten bezinken dat hun vorige leven echt heel erg verkeerd was.
Ook hij had een vorig leven gehad, hij was accountant geweest. Iedere morgen ging hij met de auto vrijwillig de file in om vervolgens al backstabbend een weg door de slangenkuil die hij zijn werk noemde te banen naar meer geld, een hogere positie en meer zeggenschap in die toko. Dat was zo gegaan totdat hij Het Boek las. Het Boek was oud, rood met gouden letters en kwam tevoorschijn uit een grote container bij hem in de vinexwijk.
Toen hij dat boek uit had, wist hij het. De wereld verging en het lag aan de mensen. Het had er haast letterlijk in gestaan. De wereld zal vergaan door rook, onmetelijke welvaart en te veel mensen op een kluit. Die rook moeten de auto's zijn zo beredeneerde hij en de welvaart en overbevolking sprak voor zich.
Hij had direct besloten er wat mee te doen. Hij stopte met werken en begon mensen aan te spreken. In zeer korte tijd leerde hij zwakke mensen die een praatje nodig hadden te herkennen, sterke mensen die uiteraard een andere aanpak nodig hadden te zien en op hun manier aan te spreken. Hij werd een kei mensen te laten inzien dat Hij wist wat beter voor je was. Hij, de almachtige God genaamd Maharoedja.
Een aantal mensen die hij aangesproken had, hadden dermate problemen dat zij bij hem introkken. Hij verzorgde ze, maar merkte dat het contact met de buitenwereld voor verwarring zorgde in de koppen van zijn volgelingen. Hij kocht een groter huis, noemde het kerk en schreef een reglement.

1. Als je niet aan het werven bent, noch boodschappen aan het doen, dan ben je in de kerk.
2. Contact met het aardse leven dient te worden gestopt zodat je alleen maar tijd hebt voor Hem.
3. De resten van het aardse leven deponeer je in de groepskas.
4. Wat de Maharoedjanan zegt, is waarheid en dient te worden ingewilligd.

Uiteraard was hijzelf de Maharoedjanan. Het probleem was, dat ondanks alle regels en verboden de volgelingen niet zonder twijfel kwamen te zitten. Zij beleven in de kerk, omdat zij geen sociale contacten meer hadden buiten deze kerk. Hij bedacht een magnifiek plan. Deze twijfel is een Maharoedjalastering en dient te worden beboet door de volledige groep.

Met bril en strak achterover gekamde haren stond hij met licht gebogen knieën voor de zaal met mensen.
"We KUNNEN niet langer ontkennen dat Maharoedja bestaat!" schreeuwde hij door de microfoon. Het geluid va zijn stem galmde door de ruimte alsof hij die Maharoedja zelf was. "Wij zijn uitverkoren om Hem te helpen de wereld beter te maken, wij zijn de mensen die de wereld een boodschap af gaan geven. Wij allemaal hebben in ons vorige leven verkeerde paden bewandeld." Hij wachtte even om te laten bezinken dat hun vorige leven echt heel erg verkeerd was. “Ook nu nog hebben velen van ons twijfel over onze Maharoedja! Wij dienen er nu wat aan te doen. Hij heeft tot mij gesproken en mij verteld dat wij allen deze heugelijke dag mogen vieren, opdat wij ons weer herinneren wie onze God is.”
Ondertussen had hij geregeld dat in de zaal een hoop verschillende drugs en alcoholische versnaperingen te verkrijgen waren. Hij had gedaan alsof hij daar ook van nam en op die manier de normen en waarden in de groep zo aangepast dat iedereen eraan mee deed. “Geniet!” riep de Maharoedjanan, hij gebruikte bij zijn toespraken veel mimiek en gebaren. Alles moet groot, zo vond hij.

De volgende ochtend stond het met grote koppen in de krant:

SEKTE PLEEGT MASAAL ZELFMOORD!