Tegen Beter Weten In

Gaan weer ouderwetsch om zich heen schoppen...

03 september 2007

Lavendelgekte

De geur van haar zoete parfum hing om haar heen. Terwijl ze haar hoofd op mijn schouder te rusten legde kroop de geur van kokosvet mijn neus binnen. Met het insnuiven van deze geur snoof ik de herinneringen naar binnen.

Ik keek opzij en zag jou dromerig voor je uit kijken. Verzonken in je gedachten. Was het geluk of waren het zorgen die uit jou gezicht spraken? Ik kon jou blik niet plaatsen. Ik keek ademloos toe en ontdekte steeds nieuwe uitdrukkingen op jou gezicht. Wat ging er in je om? Mocht ik er ooit deelgenoot van worden?

Kijkend naar jou gezicht droomde ik weg. Ik droomde weg in jou blikken en de kamer waar wij ons bevonden leek op te lossen. Via een vage schim belanden wij op de top van één van de hoogste bergen. Het klimaat is aangenaam en de lucht van lavendel en tijm hangt om ons heen. Vogels vliegen zorgeloos voorbij.

Terwijl jij opstaat komt de wind onder je zomerse jurkje. Ik sta op en pak je hand. Verschikt kijk jij me aan, de dromen in jou ogen vallen weg en jou blik kan ik nu niet plaatsen. Terwijl je mijn hand vasthoudt sta je op, je kijkt me aan. Je vraagt mij: ‘Ga je mee, naar één van de hoogste bergen?’ Ik zwijg en de geur van jou zoete parfum vermengd met de kokosbries maakt mij week.