Dialoog II: Ideale partner?

Monkeyboots:
Vroeger dacht ik altijd dat mijn "ware" een soort van denkbeeldig bordje om zijn nek had hangen: "Ik ben ooit van Nienke" Ik kon dan soms zelfs al jaloers worden bij het idee dat diegene nu bij een ander was. Ik was ervan overtuigd dat ik zo rond mijn 22ste de ware zou vinden en daarmee oud zou worden en mijoenen kinderen zou krijgen.
Nu ben ik volwassen, tenminste volgens de wet, en ben ik niet meer zo jaloers en de leeftijd van 22 ben ik inmiddels ook alweer gepasseerd en kinderen...ehm no thanks. Ondanks de vele mannen en een paar vrouwen zat de ware er niet tussen. Erger nog mijn gevoel over het vinden van de ware is zo afgezwakt dat het nu alleen nog maar one night stands zijn geworden. Ach je vindt er nog wel eens eentje waarvan je denkt: "Eigenlijk ben je veel te leuk voor 1 nacht." en dan denk je er nog eens over na: "Nah, eindigt alleen maar in ellende." En je gaat weer vrolijk verder maar mee je bezig was.

De ware, het lot, prinsen en prinsessen met hun witte paarden. Sprookjes, films, daar hoort het thuis.

Het echte leven: Relaties waar je eindeloos aan moeten blijven werken, verliefdheid wat verdwijnt na 6 maanden, sleur, schreeuwende kinderen, onbereikbare liefdes, liefdesverdriet. Je zal er bijna ellendig van worden,

Dus stiekem hoop ik ergens dat opeens hij daar staat en een wit paard onder zich heeft, mijn prins, Al vind ik een zwart paard ook best mooi hoor.

Bub-Ah:
Regelmatig beweer ik dat die loser op het witte paard niet bestaat. Ik durf er zelfs naar eer en geweten te beweren dat ik het beste alternatief ben. Vrouwen geloven het niet. Ik zie ze regelmatig tobben met relaties. Tobben met vriendjes die na enige tijd als het nieuwe er af is toch niet zo goed blijken te zijn als ze aanvankelijk dachten.

Nu gaat het mij te ver om mijn mannelijke collega's in de liefde als 'niet geschikt' te bestempelen, want geloof me, er zitten zeker goede exemplaren tussen. Sterker nog, een deel van mijn vriendinnen zou ik een deel van mijn vrienden gunnen. Beter is er niet te krijgen, op mij na dan natuurlijk.

Nu klinkt het bovenstaande natuurlijk enorm arrogant. En nee, de prins op het witte paard ben ik niet. Ik hoorde echter ooit de geweldige zin 'vergeet niet dat relatie een werkwoord is' en dat raakte de waarheid maar al te goed. Ik weet dat ook ik niet perfect ben, maar ik ben wel bereid te blijven werken aan een relatie.

De perfecte relatie bestaat niet, net zo min als de droomman of droomvrouw bestaat. Maar ik ben bereid er aan te werken, als jij dat ook bent zou het zo maar eens een sprookjeshuwelijk kunnen worden. En daarom kom ik toch het beste in de buurt. Los van dat ik natuurlijk ook gewoon enorm leuk ben, maar dat wisten jullie al!