Ik en een ochtendhumeur?

's ochtends wordt ik wakkergemaakt door mijn zusje. Ik woon sinds kort weer even bij mijn ouders (daarover in een ander stuk vast meer). Ze zegt "Stef, je mag douchen".
Omdat het nog vroeg is, zeg je het niet hardop, maar ik denk gelijk, echt? mag ik douchen? Wauw, je bent echt te aardig.
Maar, ze blijkt nog niet klaar te zijn. "En" zegt ze, "ik heb een handoek voor je klaargelegd, die mag daarna in de wasmachine".
Toen ik net weer thuis kwam wonen, heb ik een keer de laatste handoek van 1 kleur (we hebben 2 kleren handoeken bij mijn ouders) gepakt en in de wasmand gedaan na gebruik. Toen ik 's avonds thuis kwam heb ik een opmerking daarover gehad in de zin van "als je de laatste pakt, dan moet die samen met de andere in de wasmachine." Okay, dat kan ik goed onthouden. Als een soort grondwetsregel staan zulke regeltjes op mijn interne harde schijf gebrand.
Toch is het zo, dat men vervolgens er rekening mee houdt, dat ik het wel weer vergeten zal. Dus leggen ze de handoek klaar (dat doet ze normaal ook niet hoor) en spreekt ze mij erop aan in de hoop, dat ik het maar niet vergeet.
De zin klinkt dus reuze sympathiek, maar heeft een serieus nare ondertoon. Bij mij staan dus alle haren recht overeind. Het is ook eigenlijk geen vraag. Je deelt iets mee en verwacht dat de ander daar aan mee werkt. Ik zal even per onderdeel van deze kleine monoloog van mijn zusje uiteen zetten wat ik denk met mijn ochtendhumeur.
1. Zij zei: "ik heb een handoek voor je klaar gelegd".
Ik dacht: "Ohh, echt waar. Dank je. Ik vind die dingen al zo zwaar. Dus dit scheel echt een enorme rugpijn vanmiddag.
2. Zij zei: "die kan daarna in de droger".
Ik dacht: "Ik hoor jou en mijn ma regelmatig zeggen "ZIE DINGEN TOCH EENS EEN KEER". Hou dan toch eens op met voor mij te denken en laat het mij dan ook zelf doen. Ik heb op mijzelf gewoond en dat is niet fout gegaan doordat ik dingen niet deed of verkeerd deed. Niet op dit gebied althans.

kortom, dit is weer zo een typisch geval van een verschil tussen de sexen. Iedere man die met een vrouw in huis woont, herkent dit wel in meer of mindere mate. Iedere man krijgt vast wel eens te horen dat hij dingen moet zien, waar hij al tien keer overheen heeft gelopen en gekeken. dat gaat niet expres, dat gaat per ongeluk.

Heeft iemand van jullie nog een op of aanmerking hierop, laat het weten. Ben benieuwd of ik een andere manier van benaderen kan creeeren door dingen anders aan te pakken. Jullie hulp wil ik daarbij gebruiken.