Voor mijn makker

Ik stop voor haar deur en maak je wakker.
Jouw oogjes gaan open “we zijn er makker”
De brok in mijn keel stop ik vakkundig weg
Ik kijk nog even naar je, voordat ik uiteindelijk zeg

“Zul je lief wezen bij mama en ga je me nog missen?”
Je bent er nog niet bij dus naar jouw antwoord is het gissen
De dag dat ik jou voor het eerst in mijn armen had
Maakte ik jou de belofte dat niemand ander jou ooit bezat

Maar in de tijden waarin wij leven is deze belofte loos
En je kan het wel proberen, maar je blijft niet altijd boos
Ik moet samen zien te werken met jouw moeder en haar vriend
Want een ruzie over jouw rug, dat heb jij niet verdient.

Het spijt mij van alle momenten dat het niet zo is gegaan
Zoals ik wel gewild had, maar hoe het nooit heeft bestaan.
Ik en jouw moeder doen allebei ons best
Wij zien elkaar over twee weken, das al wat ons rest.

En mocht je ooit besluiten om bij mij te willen leven
Dan hoef je maar te roepen dat kost ons maar heel even.
Dan is alles gepakt en dan zijn wij onderweg
Weet wel dat ik wacht, totdat jij dat eindelijk zegt.

Na deze gedachten, pak ik je zachtjes op
Je bent weer aan het slapen op mijn schouder leg jij je kop
Met het lood weer in mijn schoenen breng ik je naar haar deur
Dit is het moment wat ik altijd betreur

Na een bakje koffie en de allerlaatste knuf
Zit ik huilend in de auto en vloek mijzelf suf
Morgen op mijn werk begint weer mijn toneel
Zolang ik niet aan jou denk is het net of ik niet speel.