Boze brief voor de buurman, de stadgenoot en de dorpsgenoot

Geachte landgenoten (NEE, NIET ZO BEDOELT;),

Ik wil even wat zaken met jullie doornemen. Ik ben daar namelijk niet zo over te spreken, of nu ja, ik spreek er wel over, maar ik heb niet graag dat er over terug gesproken wordt. Je mag natuurlijk wel terug spreken, maar dan moet je het eens zijn met mij... Anders ben ik daar weer niet over te spreken... Okay, ik dwaal af. Ik iriteer mij mateloos aan een heleboel zaken en ik wil deze graag een keer met u bespreken.
Oranje is ten alle tijden meer groen dan rood. Richting aangeven is overbodig. Voorrangsregels slaan helemaal nergens op. Afsnijden is gewoon een hobby en ook altijd leuk voor de ander. Met 92 kilometer per uur dien je een vrachtwagen in te halen. Je kijkt altijd naar de andere rijbaan als daar een ongeluk is gebeurt. Als je even niet meer weet waar je naartoe moet, dan denk je daarover na midden op het kruispunt. Al staat een ander er al een uur te wachten, dat parkeerplekje is jou gegund. Je parkeert de auto altijd zo, zodat die jonge moeder met haar kinderwagen en de gehandicapten in een rolstoel gewoon op de straat kunnen lopen, dat is leuk voor hun uitzicht, dan verandert dat een keertje. Fietsers hebben ook 's nachts geen licht en geven ook geen richting aan. het moet wel spannend blijven voor de automobilist. Honden die slecht luisteren laat je gewoon los lopen. Misschien doen de remmen van de auto het wel slecht en dat moet toch gechecked worden.
Als buurman geef je feesten, minimaal eens in de week en klaag je als de ander dat ook een keertje doet. Iedereen heeft een eigen plek in de straat als het om parkeren gaat. Als jouw plek is ingenomen, dan is dat jouw probleem en je kan niet zomaar op een lege plek gaan staan in de straat. Je probeert het maar een straat verderop, we zijn allemaal te beroerd om een stukje te lopen. Je groet je buurman alleen als hij dat ook doet en onder de voorwaarde, dat hij zich aan de verdere afspraken houdt. Jouw kinderen zijn schatten en die andere kinderen zijn asociaal opgevoed en dienen allemaal in een opvoedkamp te belanden. Zoiezo kan je tegen jonge ouders altijd zeggen wat ze in jouw ogen fout doen, das normaal.

Iedereen in deze maatschappij is gek behalve Ik en ze dienen dus allemaal heropgevoed te worden. Allemaal. Al die mensen hebben oogkleppen op en iriteren elkaar met stomme opmerkingen, rare gedragingen en veel te veel geklets over, maar te weinig MET elkaar.

Ik wens op dit stuk geen commentaar, want ik heb geen zin in discussie.

Stef