Dialoog III: Volwassen?

Bub-Ah:
Volgens de wet ben ik volwassen. Ik doe ook volwassenen dingen. Heb een grote mensen huis en lijdt grotendeels een grotenmensen leven. Toch voel ik me nog al te vaak kind. Ben ik nog vaak op zoek naar wat ik zou willen.

Monkeyboots:
Oud worden/volwassen worden. Ik vond het en vind het nog steeds eng. Toen ik 16 was haatte ik de gedachte dat ik straks 18 zal worden. Laat mij maar kind/tiener blijven. Lekker makkelijk.Naarmate je ouder wordt zwakt dit wel af, maar ik ben nog steeds bang om oud te worden. Als ik over straat loop en mensen van mijn leeftijd zie lopen die alles al op orde hebben (zo ziet het eruit tenminste),getrouwd, 2,5 kind en een rijtjeshuis. Brrr, alles is klaar en je hoeft alleen maar door te gaan totdat je in je graf ligt. Ik heb ook een afkeer voor dit soort mensen, waarom weet ik niet. Ik wil niet alles al op orde hebben, laat mij maar lekker leven in de chaos. Er is nog zoveel te doen en te zien en te verwachten. Ik kan nog niet oud worden, daar is helemaal geen tijd voor. In mijn hoofd ben ik nog steeds 16 en ik ben bang dat het nooit zal veranderen. Ja als ik 90 ben misschien, als ik kwijlend, met een slabbetje en een luier achter de geraniums zit, dan ben ik weer zoals ik ooit begonnen ben.

Bub-Ah:
Ook ik word wel eens bang van het grotenmensen leven. Vooral van het ''wij moeten'' leven wat veel mensen leven. Toch zie ik een aantal voordelen in het grotemensen leven. Zo is het best lekker een vaste uitvalsbassis te hebben.

Ook werken geeft mij voldoening. Ik doe dingen die ik leuk vind. Ik geniet er regelmatig van. Niet om 7uur 's ochtends als de wekker mij bruut uit mijn droomwereld onttrekt, maar zo rond de middag, dan wel.

Toch lukt het me niet mezelf als volwassen te zien. Volwassen, dat waren mijn ouders. Volwassen mensen weten hoe het leven werkt. Die zeggen wijze dingen. Op een toon welke zo doordringt dat het waarheid moet zijn. En nee, zo ver ben ik nog niet.

Ik ga voor de combi. Het jeugdige enthiosiastme wat ik bij vele mis. De kracht je te verbazen over kleine dingen. Het vermogen te genieten van een mooi dag. Het spontane leven, doordrengt met een vleugje volwassenheid.