Zo aan het eind van het jaar (dedicated to my girlfriend... u know)

Automatisch vlieg je door de maanden heen, kou gaat over in warmte, regen verandert onverwacht in een tijd vol zonnestralen... soms gaat dit verassend gelijk op met de veranderingen in je leven en soms ook niet... daar waar de zomer verdween bleef binnen toch warmte en zonneschijn hangen terwijl de kou en het winterweer toch echt zijn intrede deed.

Vandaag keek ik op de kalender, en ondanks het voorbijgaan van de sint & zijn pieten én alle voorbereidingen voor de komende feestdagen, realiseerde ik me ineens dat er weer een jaar voorbij is gegaan. Waar gaat de tijd heen????

Daar waar ik hoopte op rust en eenvoud kwam onrust en werd alles alleen nog meer gecompliceerd. Als je denkt dat je alles hebt gehad kan er blijkbaar altijd nog wel wat bij en keer op keer vraag je jezelf weer af waarom juist ik? welke fucking idioot zit daarboven met die joystick al zijn ellendebommetjes precies bovenop MIJ te gooien en hoe slecht moet ik, in dat geval, wel niet zijn geweest in mijn vorige leven? Inmiddels denk ik en hoop ik wat wijzer te zijn geworden en na wéér een jaar vol "one of those days" en "same shit different day" volgt dan ook een bijzondere conclusie.

Daar waar ik besloot dat 2008 mijn jaar zou zijn, hoopte ik natuurlijk alleen op voorspoed en geluk, succes in alles wat ik op zou pakken, geen gebroken harten, geen tranen van verdriet en de diepste dalen zou ik dit jaar alleen in Frankrijk hoeven zien. Hahaaaaa liep het mooi weer even anders...... hoewel ik toch in Frankrijk ben geweest! HUH!!!! :-)

Totaal geen succes in mijn studie, tegenvallende resultaten qua revalidatie, ondenkbare lichamelijke dagelijkse pijn, een gebroken hart én hoe? Vele tranen gelaten voor dingen die voor mij nooit meer zo zullen zijn, met diep verdriet moeten constateren dat doorzetten in de verkeerde richting pijnlijker is dan helemaal niet doorzetten en dat acceptatie van jezelf en je situatie komt op een moment dat je het echt niet meer verwacht.

Ik mag en durf nu te zeggen dat je mag leren van je diepste dalen, dat het grootste verdriet uiteindelijk het eikpunt van je geluk wordt, dat de zon altijd schijnt ook al zie je het niet, dat het echt om de kleine dingen gaat in het leven, dat je grootste tegenslag je grootste uitdaging is, dat hoe diep je ook valt er altijd iemand is die je opvangt, en hoeveel tranen je ook laat er altijd iemand is die ze droogt.

Dit jaar was in vele opzichten tóch mijn jaar, anders dan ik het wilde en anders dan ik had gepland... maar dingen gaan niet altijd zoals je wilt of volgens de route die je hebt uitgestippelt. Dingen gaan anders en met vaak een hele belangrijke reden die je tijdenlang niet kunt of wilt zien. het bracht dit jaar mij enorme persoonlijke groei, omdat ik in dat diepe dal moest blijven staan, andere wegen moest gaan bewandelen, voor mezelf moest leren kiezen, en koos gelukkig te zijn, dit onafhankelijk van die lange kutrijen bij de kassa, geen saldo aan het begin van de maand, regen, langzaamrijdende debielen op de dreef, treinvertraging en alle frustraties waar ik ooit eerder over schreef.

Het was mijn jaar omdat ik élke dag het geluk heb om wakker te mogen worden, ik de rijkdom heb veel mensen te kennen die mij het waard vinden om om mij te geven, ondanks dat ik tijdens mijn diepe dalen een drama moet zijn geweest, ik mezelf eindelijk waard vind om te bestaan en te zijn, ik échte liefde ervaar, de zon kan zien opkomen, bloemen bewust zie bloeien, ik kan huilen om de pracht van een regenboog, wijn mag drinken met hen die ik lief heb, eindeloos met vriendinnen kan bellen, het leven positief heb leren bekijken (uitzonderingen daargelaten), en bovenal dankzij (en zeker niet ondanks) alle ervaringen en gebeurtenissen heel anders naar elke dag heb leren kijken.

En nee, ik zeg niet dat alles nu makkelijker is, en dat alles voortaan makkelijker zal gaan maar het belangrijkste wat ik heb geleerd is dat het niet uitmaakt wat er met je gebeurd of wat je overkomt, het gaat er om hoe je er mee omgaat!

Dank, dank en dank voor iedereen die weer naast of achter me heeft gestaan tijdens 2008, jullie zijn onbetaalbaar en onvervangbaar!!!!!!!