Recordtempo

Ik noemde onze jaarlijkse shopafspraak hier eerder een traditie. Eenmaal aangekomen in Zaandam werd ik om de oren geslagen met deze bekentenis. Want Delicatessa en Bub-Ah willen niet burgerlijk zijn. En hip als wij zijn doen wij dus niet aan tradities. Na een korte discussie over tradities en verplichtingen werden wij het eens. Een leuke shopdag kon beginnen.

Vanwege wat niet nader te noemen persoonlijke gebeurtenissen was ik later als gepland in Zaandam en moest ik ook nog eens eerder als gepland weg. Delicatessa vond dit niet heel erg omdat zij dan dingetjes met jurkjes kon gaan doen (wellicht verteld zij daar zelf nog eens over…). Dus na een kop koffie stapte wij in Delicatessa haar Smart op weg naar de stad. Delicatessa scheurde al smartend door het overige verkeer en wij parkeerde de auto op een groot parkeerterrein om lopend de stad in te gaan.

In een recordtempo kochten wij de cadeaus voor de familieleden die eerste kerstdag aanschuiven aan het kerstdiner. Ondanks de korte tijd kwamen wij thuis met ontroerende, originele en mooie cadeaus.

Hierna was het tijd om onze innerlijke mens te voorzien, wij kochten broodjes met koffie en cola light.

Een nieuw jaar is weer voorbij… .Traditioneel op weg naar volgend jaar!

Kerstmis

Zo rond het einde van het jaar komen we altijd weer op de tijd van kerst. Ondanks alle economische tegenslagen, tekorten, hoge lasten en alle ellende meer doen we weer ons best. We overladen onszelf en elkander met mooie cadeaus. We worstelen ons door ellenlange rijen bij de kassa om de koelkast vol te proppen met eten en de slijters halen nog net de omzettargets dankzij onze massale inkoop van drank.

Natuurlijk gaan we ook allemaal even op het klaagbankje zitten. Want natuurlijk zijn wij verplicht om langs te gaan bij de familie, of nog erger, de schoonfamilie. Ook het jaarlijks verplichte bezoekje aan oma is een crime. Natuurlijk nog het dilemma wat we kopen voor die ene zeurende tante.

Dan is daar nog die kerstboom, wat een ramp om dat ding neer te zetten. Het zit altijd tegen, de ballen vallen kapot op de grond, en waar moet dat ding dit jaar weer staan?

Ook ik zie elk jaar min of meer op tegen de kerst. Hoewel de kerstdagen bij ons aardig vrij te besteden zijn en het gevaar van de schoonfamilie aan mij voorbij gaat zie ik toch op tegen ‘de feestdagen’. Hoe dichter de feestdagen bij ons komen hoe leuker ik het ga vinden. Nu een paar dagen voor de kerst raak ik in kersstemming. Een ander jaar is afgerond. Een jaar met diepte maar vooral ook hoogtepunten. Een mooie tijd om de balans op te maken. En… het was weer een mooi jaar.

Voor alle wel klagers onder ons…
… er zijn mensen die echt niets op kunnen brengen om kerst inkopen te doen. Dan heb ik het niet over mensen die dankzij hun eigen schuld aan de grond genageld zitten, maar over mensen die gewoon niets hebben …
… er zijn mensen die graag met hun familie rond de kerstdis hadden gezeten, maar die bepaalde familieleden moeten missen …
… er zijn mensen die graag een cadeau weg hadden willen geven, maar die geen ontvanger hebben om het aan te geven …

Denk aan deze mensen voor je weer gaat klagen en maak er een geweldig kerstfeest van!!!!

Fijne feestdagen,

Bub-Ah

Eén ouder gezin zonder kinderen

Ik woon met mijn één-oudergezin zonder kinderen in een mooie vier-onder-één kap woning. Over het algemeen heeft het alleen zijn een aantal hele belangrijke voordelen. Natuurlijk is een relatie ook aangenaam en heeft dat ook zo zijn voordelen, maar daar gaat dit stukje niet over.

Na lang bakkerleien in de tweede kamer lijkt het erop dat Minister Zalm zwicht. Dankzij de veel hogere olieprijs gaan we allemaal meer energiekosten betalen. Hier moest iets aan gebeuren zo vonden PVDA, D66 en CDA. Het lijkt erop dat we volgend jaar een compensatie krijgen in de vorm van een hogere kinderkorting voor inkomens tot € 60.000,00.

Ik weet niet hoe het met jullie gesteld is, maar ik vind € 60.000,00 een heleboel centjes! Wanneer je met € 60.00,00 een gezin van vader, moeder en een kindje moet onderhouden heb je een mooi inkomen en zou je nog centjes over kunnen houden voor leuke dingen.

Ik word als één-oudergezin zonder kinderen hier echter niet beter van. Ook de basisverzekering stijgt voor mij, of ik hier nu alleen of met 5 kinderen zit de verwarming moet branden. Vijf kinderen stralen zelfs warmte uit waardoor de stookkosten omlaag zouden gaan. En juist de basisverzekering gaat omlaag voor de mensen met kinderen. Deze zijn immers tot hun 18e gratis meeverzekerd.

Nu begrijp ik best dat er gezinnen zijn die de eindjes niet of nauwelijks aan elkaar kunnen knopen, ik vind ook zeker dat deze mensen een extraatje verdienen. Maar het lijkt wel of ik als jonge alleenstaande keer-op-keer genaaid wordt door het huidige beleid. Nu zit ik nog in een zeer gelukkige situatie, ik heb mijn eigen hut kunnen kopen en kan nog boodschappen doen ook. Maar hoeveel jongeren zijn er niet die de huur van een woning niet op kunnen brengen met de huidige prijzen? En dan de wachttijden voor betaalbare (jongeren)woningen.

Kabinet wordt wakker, er is meer dan het standaardgezin!

Zwanger van een Smart

Jaja lieve mensen, mijn voorliefde voor klein, schattig en lief is mij naar mijn kop gestegen. Ik ben verkocht, hij is aan mij verkocht, ik ben verliefd op een SMART! Oranje met zilver met alles luxe die ik niet eens kan verzinnen, hij wordt van mij, hij is van mij, hij is zo leuk, hij is zo lief! Kirkirkir........ikwilhem ikwilhem ikwilhem. Aangezien er met sommige smartjes wat problemen zijn heb ik besloten hem eerst door de ANWB te laten keuren voordat ik hem werkelijk koop, het is en blijft een flinke investering en zin in een miskoop heb ik natuurlijk niet. Maar nu duurt het nog een hele week voordat ik iets weet en voordat ik hem heb! Oooow en ik kan bijna niet wachten!

Helaas mag ik voor de tweede keer in korte tijd ervaren hoe mijn omgeving op mijn keuzes reageert. Dat ze zich graag ergens mee bemoeien, daar was ik al achter maar jongens... vinden jullie het nou niet een beetje ver gaan? Want dat ik graag een Smart wil lijkt weinig mensen te interesseren, ik moet het namelijk gewoon niet doen, want zij vinden hem te klein, te lelijk, te licht, te zielig etc. Het is bijna te sneu voor woorden dat mensen niet blij voor je kunnen zijn terwijl jij hebt gevonden wat je zocht, alleen omdat zij het zelf niet zouden doen. Het is natuurlijk best jammer dat ik nu in achting daal bij een aantal mensen omdat volgens hun je sociale waarde afhangt van de lengte van je (...) auto. En ik vind het ook hardstikke erg dat mensen nu niet met mij mee durven rijden omdat ze bang zijn dat ze in hun mannelijkheid worden aangetast. Ik zou daar natuurlijk niet de veroorzaker van willen zijn want de gevolgen zijn dan niet te overzien. tjeeej. Vervelend genoeg lig ik al nachtenlang wakker omdat ANDEREN vinden dat Ik teveel geld uitgeef aan wat ik te gek vind.

Snappen jullie dan niet dat ik ondertussen schijtziek wordt van alle kutargumenten? Je hoeft mij namelijk niet meer te vertellen dat de kofferbak klein is, dat heb ik gezien! Owjah? kunnen er maar twee mensen in? Goh, dat is me volledig ontgaan. Kan ik er niet mee kamperen? En hoe gaan mensen dan op motorvakantie? Maar nee, inderdaad, een caravan krijg ik er niet mee naar de Ardennen. Sjonge wat naar nou, gelukkig maar dat ik niet op kampeervakantie wil. En is het heel onhandig als ik kinderen krijg? Wie zegt godverdomme dat ik die krengen uberhaubt wil??? En nee, het is inderdaad geen auto, meer een tupperwear of playmobielautolookalike, dat klopt helemaal en juist daarom vind ik hem zo leuk. Hij past gewoon bij mij! Take it or leave it. Doe gewoon alsof je blij voor me bent anders mag je namelijk nooit met me meerijden! lekker puh!

Van kerstlampjes naar ondergang

Op een mooie dag kom je dan thuis uit je werk. Je draait je straat in en wordt verrast. Het ooit zo donkere straatje staat er verlicht bij.

Begin dit jaar trok ik met mijn éénouder gezin zonder kinderen mijn vier-onder-één kap woning in. Omdat ik niet voldoe aan de norm van 2,1 kinderen dacht ik dat het met de burgerlijkheid wel mee zou vallen. Na enkele weken in mijn woning trof ik mijzelf aan in een tuincentrum. Ik had mij verlaagd naar het niveau ‘plantjes kopen voor in de tuin’.

Enkele jaren geleden zat ik op een krat bier op Terschelling. Ik geloof dat het vriend S. was die mij er tactvol op wees dat het zitten op een kratje voor je tent eigenlijk een soort burgerlijkheid voor pubers was.

Vandaag trof ik mijzelve tezamen met vriend A. en vriendin P. in een aantal speelgoedwinkels op zoek naar een ouderwetsch bordspel voor de kerstavond. Modern als wij zijn kochten we een versie voorzien van DVD. Dit alles verandert niets aan het feit dat wij op kerstavond ‘gezellig’ bordspelletjes gaan spelen.

Met DelicaTessa voerde ik vandaag een MSN-discussie over het nut van het All-risk verzekeren van een auto. Of beter gezegd, een SMART. Een lieve Smart zoals DelicaTessa zou zeggen.

Dit weekend zal hij er komen, mijn kunstboom met ballen en niet te vergeten, een piek!
Terug naar mijn verlichte straat, ik maak mij zorgen. De mensen om mij heen hebben meer en vooral mooiere kerstlampjes aan de gevel hangen als ik. Hoe kan ik hun volgend jaar verslaan?

Beste mensen, burgerlijkheid neemt zijn intrede… Pas op!!!

Lief Autoooooootje, jawel!

De afgelopen week heb ik gebruik mogen maken van een, door ooit in nood verkerend vriendjelief, goedkoop op de kop getikte mazda. Hoewel het heel lief is dat ik van dat brik gebruik mag maken heeft het me nog niet veel vrijheid op gelevert. De uitstapjes met dat klereding heb ik moeten bekopen met fikse spierpijnen, nekkramp en pijn in mijn tere, gevoelige, na zijn breuk nooit helemaal herstelde stuitje. Een voordeel is wel dat ik, na een paar dagen in dat ding gereden te hebben er plotseling uitzie als een bodybuilder. Het brik bezit namelijk geen stuurbekrachtiging! En op zich boeit dat op de snelweg allemaal niet zo maar probeer maar eens het zeer strak ingeparkeerde brik van de Zaanse Zuiddijk af te krijgen!! Zonder stuurbekrachtiging!!! Neeeeeej dan hoef je inderdaad niet naar de sportschool neej!

Ik heb dus maar besloten een koekblikje met stuurbekrachtiging aan te gaan schaffen, helemaal van mezelf. En jawel... hij moet lief zijn! Want dat wat ik echt vet vindt kan ik de komende jaren nog niet betalen dus voorlopig schik ik met een duplo auto in een duplo kleur!

Natuurlijk vind de halve wereld het nodig om mij advies te geven en alle vooroordelen over alle auto's horen daar natuurlijk ook bij. Iedereen vindt weer dat IK iets anders moet kopen en dat betekent dat ik ondertussen de meest gruwelijke grafbakken in mijn mailbox heb zien belanden. Lieve mensen, ik ben een mens met stijl.....ik wil geen poepbruine verroeste panda of een maatje stoomboot omdat dit veiliger is. Ik wil een Smart, Ford Ka, Seicento of iets ander's poepigs, gewoon omdat IK dat wil! Ik wil een blikje waar ik bijna kirrend van plezier in ga zitten en lieve woordjes van ga brabbelen. Alles wat klein is, is lief! Groot voordeel is natuurlijk dat ik een vrouw ben, ik ben namelijk heel erg tevreden met een klein autootje en hoef niet zo nodig een enorme bak op wielen om iets te compenseren ;-)

Niet lief!!!

Zoals jullie weten heeft DelicaTessa haar rijbewijs gehaald. Nu is ze op zoek naar een auto. DelicaTessa wil graag een lieve auto hebben. Een Ford Ka is bijvoorbeeld lief! Om DelicaTessa voor eens en voor altijd uit haar droom te helpen, auto’s zijn niet lief! (en Ford Ka’s zijn net botsauto’s, maar we gaan vandaag niet over smaak twisten)

Een auto bestaat uit blik, rubber, olie, kabels, glas, lak ect. Een hoop materiaal wat totaal niet lief is!

Ik begrijp best dat een auto emoties kan opwekken. Bijvoorbeeld enorme haat wanneer een auto niet wil starten terwijl je snel weg moet. Of misschien dat je zelfs mooie dingen samen met je auto beleeft. Zelf ben ik fanatiek Volvo-fan. Volvo’s zijn robuuste auto’s welke technisch heel goed zijn. Verder vind ik een hoop Volvo modellen ‘mooi’. Ze zien er namelijk precies zo uit als ik vroeger mijn auto’s tekenende!

Ook heb ik aan mijn auto mooie herinneringen. Leuke vakanties, de vrijheid die je (vooral eerste) auto oplevert. Soms zaten er interessante mensen in mijn auto. Soms had ik een goed gesprek in mijn auto, soms kreeg ik een (veel te hoge) rekening van de garage. Maar dat veranderd niets aan het stuk blik wat mijn auto feitelijk is!

Een auto is dus niet lief! Ik kan me een aantal zaken voorstellen waarop je de keuze van een auto baseert. Zo was mijn eerste auto een krijgertje, mijn tweede auto erg goedkoop en nodig voor de vakantie en mijn derde auto kocht ik omdat ik Volvo wilde rijden. Je kan een auto zelfs kopen omdat je hem mooi vind, misschien omdat ‘ie technisch goed bekend staat, maar niet omdat een auto lief is!

Dus voor eens en altijd: Auto’s zijn niet lief!!!!!!!!!!!!!!!