Tegen de stroom in

Elke dag krijg ik er weer een stukje bij. Een stukje levenservaring. Vaak doe ik daar direct wat mee, nog vaker maak ik de volgende dag de fouten waar ik vandaag van heb geleerd. Stukje bij beetje word ik wijzer en zo nu en dan zijn veranderingen voor mijzelf echt merkbaar.

Natuurlijk weet ik dat het leven op de berg mooier is. Ik wil genieten van het uitzicht. Wellicht is het gras groener aan de andere kant van de heuvel. In ieder geval is het gras bij sommige buren of kennissen mooier. Tijd om hier over in te zitten heb ik niet. Ik zie ook wel dat je gras groen houden hard werken is.

Maar om te genieten van het uitzicht op de berg moet ik tegen de stroom in zwemmen. Water stroomt immers altijd naar beneden. Tegen de stroom in zwemmen is niet alleen zwaarder door de stroming. Het is ook zwaarder omdat je niet mee gaat met de andere vissen. De vissen die met de stroom mee gaan.

Hoewel soms redelijk vermoeiend, ik blijf tegen de stroom in zwemmen. Schop daarbij soms tegen schenen en neem mensen soms een stukje mee. Mee om ze te laten genieten van mijn uitzicht. Sommige gaan weer snel met de stroom mee, andere gaan mee om hoog. Soms gelijk op, soms hun eigen weg.

Tjah, dan zijn er van die dagen dat het je verdomd makkelijk lijkt de rivier in te springen en met de stroming mee te gaan. Maar om de achterstand in de te halen moet je dan ook verdomde hard blijven zwemmen. Dus dan maar verder en gaan genieten van het uitzicht op de berg. Zwem je mee?

Zomaar wat...

Een avondje gourmetten met vrienden. De pannetje stonden nog op het vuur, maar ze was al afgeleid. Onze vier-onder-een-kap-woning krijgt een nieuwe bewoner. En zij was er helemaal weg van. Nadat ik een praatje met buurman in wording had gemaakt en zij de kans had waargenomen hem van dichtbij te aanschouwen wist ze het zeker.

Totaal van haar stuk gebracht kwam ze bij mij binnen. Het verschil tussen voor en achter wist ze niet meer. Oog voor elke vorm van realiteit was ze kwijt. Een verwoede poging om haar met beide benen op de grond te krijgen te spijt. We konden haar de rest van de avond afschrijven.

Helaas voor haar is de realiteit dat hij al een vriendin heeft. Nu kan je natuurlijk dingen ondernemen met iemand anders als jou partner, maar dat is niet waar zij op uit is. Überhaupt wordt dat erg lastig in deze maatschappij. Veel mensen zijn zo bekrompen dat iemand je partner moet zijn als je bepaalde dingen deelt.

Zo heb ik vrienden die bijvoorbeeld feestdagen met een vriendin delen, maar door de omgeving wordt dit al snel als ‘vreemd’ ervaren. Afgelopen weken toevallig een tweetal gesprekken hier over gehad. Erg vreemd hoe relaties tussen mannen en vrouwen veranderen op het moment dat een van beide een partner heeft.

Om nog maar te zwijgen van het ondernemen van ‘iets leuks’ met iemand van het andere geslacht op het moment dat je beide geen partner hebt. Op het moment dat dit iets verder gaat als een kroeg- of bioscoopbezoek dan is het hek van de dam. Dan moet er toch meer aan de hand zijn, dan is het op zijn zachts gezegd vreemd en moet je jezelf regelmatig verontschuldigen dat je toch echt niet uit bent op een relatie. Nee, je wilt gewoon een leuke tijd hebben samen.

Maar gelukkig gaat samen zijn ook goed samen. Morgen trouwen vrienden R. en L. Zal er zijn om hen persoonlijk te feliciteren, maar ook langs deze weg wil ik ze een onvergetelijke dag toewensen!

Omdat de zomer andere dingen losmaakt...

Al geruime tijd is het hier erg stil. Met konningendag (ook al weer een tijd geleden) sprak ik DelicaTessa daar op aan. Want natuurlijk lag het voornamelijk aan haar! Mijn trots op zij zetten om toe te geven dat ik de laatste tijd ook niet heel spraakzaam ben hier, dat is natuurlijk teveel van het goede.

DelicaTessa kijk mij met grote kijkers aan, zweeg enkele seconden en zei vervolgens ‘tegen beter weten in’. Tjah, daar had ik niet van terug. Erg teleurstellend voor jullie als vaste lezers, maar het is niet anders.

Bovendien hebben wij nooit de belofte gedaan jullie dagelijks bij te praten van wat ons meemaakt. Al helemaal niet aangegeven dat wij jullie dagelijks op de hoogte zouden brengen van onze frustraties en nog minder dat jullie enkele regelmaat mochten verwachten.

En zeg nu eerlijk… Het weer is toch ook veel te goed voor de wereld die internet heeft? Ook wij genieten van de zon. Van de zwoele avonden en van een sort of social life.

Natuurlijk ben ik druk met van alles, maar het meeste is of te delicaat om hier neer te zetten of hangt nog in een vage grijze mist. Ofwel omdat het te maken heeft met dingen die de wereld (nog) niet aangaan. Ofwel omdat ik er zelf nog niet uit ben…

Want zo las ik vorige week een quarterlifecrisis is helemaal in! En aangezien ik tot de doelgroep behoor ga ik in de zon over mijn leven nadenken. Mocht ik mooie antwoorden verzinnen waar jullie ook mee verder kunnen dan meld ik me. Dat beloof ik! – tegen beter weten in - ;-)