Over storm en stranden

Ik blijf mij verbazen. Verbazen over hoe het dit land keer op keer lukt om het hele maatschappelijke leven in de war te laten lopen zodra er maar iets anders loopt dan anders. Natuurlijk waaide het vandaag hard. Inherent aan de harde wind zijn de ongelukken, helaas soms met tragische afloop.

Ik verbaas mij er echter over dat het openbaar vervoer (waar ik toch al geen hoge pet van op had, ik verdenk hier het woord ‘openbaar’, want ook ‘openbaar’ toilet heeft niet mijn voorkeur, maar dit geheel terzijde) in staat is om volledig plat te liggen.

Nu heb ik zelf (tot mijn grote opluchting) al jaren geen trein meer van binnen gezien. Maar ik denk dat treinvolk en ik ook totaal niet compatible zijn! Ik verbaas mij namelijk bij elke maatschappelijke verstoring weer over de hoeveelheid gestrande reizigers. Niet zozeer van het aantal mensen wat gebruik maakt van het openbaar vervoer maar wel van het aantal mensen wat zich bij hun lot neer lijkt te leggen en zich op laat vangen door het rode kruis!

Waarom zou je met thermoskannenkoffie en opwarmsoep in een overvolle jaarbeurs gaan zitten en je op laten naaien over het vreselijke lot wat je is aangedaan? Dit is op zichzelf al niet vrolijkmakend. Dan zijn er nog de mensen die zich zo erg in hun lot aangedaan voelen dat ze er zelfs blijven overnachten! Keer op keer en ‘ramp’ op ‘ramp’ vraag ik mij af hoe dit mogelijk is? Ik denk dat dit dezelfde mensen zijn welke uitstappen als de brug open is ;-)

Ben ik nu gezegend met zo’n bijzonder sociaal netwerk dat ik als enige het geluk heb dat als ik al zou stranden met het openbaar vervoer ik er gevoeglijk van uit kan gaan dat ik wel opgehaald wordt?

En ik ben het helemaal eens met hen die aanvoeren dat het op de wegen met de auto ook geen pretje was vandaag. En ik ben het ook met hen eens welke zeggen dat het beter wachten is in een jaarbeurs als in een tochtig station. Maar beste mensen, is dat niet één van de vele goede redenen dat er kroegen bestaan?

Proost! Op beter weer….

Op de valreep...

… van donderdag 11 januari wil ik hier mededelen dat dit niet zomaar een donderdag was. Het was vandaag de verjaardag van een zeer bijzonder, lief, mooi en prettig meisje. Het was de verjaardag van mijn (blog)vriendinnetje Delicatessa.

Lieve Tessa, in jou nieuwe levensjaar wil ik jou wensen dat je in goede gezondheid van veel mensen mag houden. Ik wil jou wensen dat je kunt genieten, genieten van vriendschap, genieten van liefde, genieten van jezelf bovenal!

Na jaren van strijdt, is het geen tijd om op te geven, maar wel tijd om te genieten. Te genieten van wie je bent. Te genieten van waar je staat, te genieten van de mensen die om je geven en van de mensen die van je houden, bovenal te genieten van jezelf!

Lieve Tess, be yourself and be damn proud of it!

nieuwjaarsmoe... kan dat?

Hoe kan het dat ik elk jaar dezelfde fout bega? Elk jaar ga ik er stiekem vanuit dat met het nieuwe jaar alles veranderd, en nu na een korte evaluatie na een week, realiseer ik me weer hetzelfde als alle voorgaande jaren.. WAT EEN BULLSHIT!!!! Het regent ook in 2007 en de rijen bij de supermarkt zijn niet ingekort, ik word nog steeds gebeld op de meest slechte momenten en ik verbrand ook nog steeds onder de zonnebank. Ook banden gaan lek, in de regen en waterproof mascara loopt ook nog steeds uit! De meeste mensen rijden nog steeds als een platgetrapte drol en als ze dat niet doen dan kleven ze irritant aan mijn bumper. (Is het ooit goed)?

Ondertussen ploeter ik als een malle om ook mijn tweede en derde tentamen positief af te ronden terwijl ik na een week of wat blokken voor tentamen twee nog steeds het licht niet heb gezien. God mag weten of daar voor maandagochtend nog verandering in gaat komen maar ik zie het zelf niet gebeuren.

Nee, ook in 2007 gaan geen wonderen gebeuren en de wereld gaat er niet ineens uitzien als een paradijs... Het enige dat mij rest is er gewoon weer mee om te gaan.... Zucht.... kom maar op nieuw jaar... Breng maar wat je te brengen hebt!

Bub-ah is jarig!!!!!

Lieve Joene,

Ik ben je verjaardag voor de verandering niet vergeten dus dat moet ik even vastleggen op onze blog! Nog vele gezonde en gelukkige jaren vol vriendschap en liefde gewenst!

Dikke kus

happy new year terror

Jaja 2007 is aangebroken en aangezien ik het aanbreken van o.a. mijn drankvoorraad ook niet heb laten zitten zit ik al een paar dagen brak met een gebroken hoofd. Hoewel iedereen om me heen door een griepvirus besmet beweert te zijn (jaja vast) zit ik tot nu toe alleen nog maar met wat kapotte hersencellen. Dit wat kun je volgens mij beter vergelijken met een kapotte hersenstam en ondanks dat heb ik dit jaar al heel wat goeie daden verricht. Nog geen twee uur na het begin van 2007 wist ik met biermaatje Q., een andere heldendame en jaja de dierenambulance een mensenleven terug te reanimeren terwijl zo'n 50 omstanders lullig met hun handen stonden te wapperen of hun sierpotjes net iets interessanter leken te vinden. Ook heb ik mijn eerste tentamen weten te halen. Dit kan ofwel iets zeggen over mijn functioneren ondanks een afgestorven hersenstam of iets over het niveau van mijn studie maar daar ga ik op dit moment maar niet verder op in. hehe Té moeilijk!

Hoe dan ook lieve mensen allemaal de beste wensen!

Ik ga me grot in, heb slaap nodig!

HAPPY NEW YEAR!!!!

Goede voornemens, een ervan is het frequenter bijhouden van ons blog. Althans, dat is wel wat Tessa en ik elkaar hebben toegezegd tijdens ons nachtelijk ‘jij-ook-een-enorm-gaaf-nieuwjaar-praatje’. Laat ik mijzelve daar nu maar meteen aan houden.

Oudejaarsavond vierde wij dit jaar bij vriend A. Ik was zelf erg content dat ik deze avond mijn vriendje O. zag welke in het Engelse land verblijft. Ook was ik erg content dat ik vriendin J. sprak welke haar dagen slijt in het veels-te-warme spaansche land. Ook was ik blij dat ik de rest van mijn vrienden om mij heen had. Mensen om wie ik veel geef. Iets wat ik misschien niet altijd even subtiel uit, maar dat is wel aardig standaard binnen deze vriendengroep. Toch jongens en meisjes… ik geef veel om jullie!

Een nieuw jaar, wellicht een mooi moment om terug te kijken. Wellicht een nog beter moment om vooruit te kijken. Maar voorlopig hou ik deze vooruit- en terugblikken even voor mijzelve. Voorlopig ga ik even genieten van een welverdiende nachtrust. Daarna gaan we een ‘de-beste-wensen-tour’ doen waarna we ons gaan richten op een nieuw jaar, een jaar met nieuwe uitdagingen, een jaar met nieuwe hoogtepunten.

Een jaar welke ik heb begonnen met enkele telefonische beloften over te maken afspraken in het nieuwe jaar waaraan ik uiteraard gehoor ga geven. En uiteraard even het oudejaarslot checken…. Wellicht vertrekken we miljoenen rijker naar een warm land…. ;-)

Voor allemaal de beste wensen! Maak er een topjaar van!