Hoezo decadent?

Hoe vaak overkomt het je dat je vroeg in de morgen je nest uit stapt met de wetenschap dat je iets gaat doen...., je niet weet wat.... en je eindigt met de aankoop van een nieuwe auto?

Delicatessa was al een tijdje op zoek naar een nieuw droepie op wielen. Mijn lieve trouwe smartje gaf mij inmiddels steeds vaker het gevoel misschien niet zo trouw te blijven als dat hij in het verleden is geweest en dat moment wilde ik toch liever niet afwachten. Zo om me heen kijkend en na wat internetgesurf, kwamen de discussies over fatsoenlijke auto's wederom oplaaien. (Here we go again)! Nou had ik verwacht dat ik inmiddels niet meer hoef uit te leggen aan welke voorwaarden een nieuw koekblikje moet voldoen. maar jawel, dit zijn; dat ik (1) een mens met stijl ben, dus een stijlvolle auto wil! (2) Dat ik een auto wil waar ik spontaan van begin te kirren en lief tegen begin te praten, (zoek maar in het archief van deze blaatblog), (3) dat een bejaarde roestbak genaamd panda niet in mijn straatje past en dat iets dat groot, oud, log en lelijk, vast wel heel degelijk kan zijn, maar dus nog steeds groot, oud, log en lelijk blijft. Let op de voorwaarden 1 en 2!

Gelukkig was er in ieder geval één iemand die dit begreep en deze persoon in kwestie regelde dan ook als verassing een proefrit in een auto (geen koekblikje) waar in ieder geval aan voorwaarde 1 volledig werd voldaan. Tijdens de proefrit bleek toch allereerst dat Delicatessa dat schakelen toch echt is verleerd en dat ze dus niet kirrend maar vloekend tegen dat ding tekeer ging maar buiten dat..... t is wel een schatje, ze moet alleen eens wat minder afslaan!

..... uiteindelijk.... aan het eind van de middag.... na wat onderhandelingen..... was ik de nieuwe eigenaresse van een zo goed als nieuwe Citroën C1! En hij is mooi!

dus als je nou een nieuwe donkergrijze/zwarte metallic citroën c1 ziet rijden he? Hou dan maar een beetje afstand..... want dat schakelen...... daar moet ik nog een dag of wat aan wennen.