Tegen Beter Weten In

Gaan weer ouderwetsch om zich heen schoppen...

28 oktober 2006

Bub-Ah gaat chatten

Omdat de klok een uur werd verzet had ik zomaar een uurtje over. In overleg met vriendin M. besloot ik maar eens te gaan chatten bij Lycos. Chatten, dat had ik sinds een jaar of 10 geleden al niet meer gedaan. Maar modern als ik was ging ik mee en melde ik mijzelve onder mijn vaste nickname ‘Bub-Ah’ aan bij Lycos.

Eenmaal aangemeld bij Lycos bleek dat ik passagier 1 geworden was. Lycos werkt namelijk met scheepsrangen en van groentje kan je jezelf opwerken tot kapitein. Een of ander omhoog gevallen kapiteintje onder de naam ‘the beauty’ (hoezo arrogant?) vroeg mij waar de –Ah op sloeg in mijn nickname. Ik dacht dat er sprake was van een chat interesse en legde uit dat ik de nicknaam Bub-Ah reeds jaren geleden van vriend W. cadeau had gekregen.

Hierna vertrok ik uit deze underground van het schip richting de room met de naam ‘Discotheek’. Hier scheen vriendin M. namelijk ook rond te hangen. Eenmaal aangekomen in de discotheek werd ik na 2 woorden terug gehaald naar een of andere scheepskelder. Hier wist het omhoog gevallen arrogante kapiteintje mij te vertellen dat mijn Nickname en met name de –Ah reclame kon zijn voor een Zaanse grutter. En dat ik mijzelve even af moest melden en opnieuw aan moest melden onder een andere naam.

Meelevend als het Lycos kapiteintje was kon ik mijzelve wel aanmelden zonder het ‘-‘. Dit werd dan getolereerd. Beste Lycos mensen… Ten eerste vond ik de Titanic al een klote film (althans, ik weiger deze nog altijd te kijken), ten tweede heb ik niets met jullie scheepsrangen en tot slot heb ik mijn nickname Bub-Ah van vriend W. gekregen en draag ik deze met trots. Hij staat zelfs op mijn voordeur!

Dus beste Lycosmensen… helaas kom ik niet bij jullie chatten!

Bye bye!

15 oktober 2006

Duikjes

Vrijdagmiddag rond een uur of 5 vertrokken we richting Den Haag om grootmoeders bij een vriendin te brengen. Na door een opengebroken Den Haag gereden te hebben stuurde ik de A13 op. Vriend Baardt (je kent hem wel van zijn gastbijdragen hier) sms’te dat hij bij hectometerpaal zoveel in de file stond. Een blik in de berm leerde broerlief en mijzelve dat we ons op slechts 1500 meter afstand van hem bevonden. Dit hadden we zo niet kunnen plannen!

Na een telefoontje haakte ik aan op de achterbumper van Baardt en zette wij koers richting Oostvoorne. Gelukkig voor ons bleek men hier rond half 8 ’s avonds, ondanks het feit dat ze een feest hadden, nog bereid wat broodjes kroket te bereiden. Na de innerlijke mens verzorgd te hebben zette wij koers richting onze blokhut. Een veredeld tuinhuis met 2 Ikea stapelbedden!

Vrijdagavond maakte wij een nachtduik, zaterdagmorgen een diepduik (26 meter!) en zaterdagmiddag deden wij een navigatie en opsporings- en bergingsduik. Na deze duiken begon de stikstof zijn werk te doen en waren we aardig moe. Natuurlijk moest er wel gebbq’t worden en hierna besloten wij ons hoofd te rusten te leggen.

Vanmorgen in alle vroegte een wrakduik gemaakt. Helaas ging de duik niet geheel zoals gepland. Ik kreeg het voor elkaar mijzelf in het touw van mijn reel te wikkelen. Gelukkig was mijn buddy relaxt genoeg om mij te ontknopen en konden wij onze duik vervolgen. Eenmaal terug aan land werden wij door vriend (en dit weekend Instructeur) Baardt gefeliciteerd met het behalen van ons Advanced Open Water brevet!!!!

Hierna de koers richting huis gezet om alle bende te spoelen… Vriend Baardt bedankt voor je geduld, broerlief bedankt voor een top weekend en Fabian en Stephan enorm bedankt voor het beschikbaar stellen van jullie duiklampen… Ik had een TOP-weekend!

11 oktober 2006

De lotto winnen en een optrekje aan de cote-te-duur verzorgen

Eenmaal aangekomen aan de cote te duur werden we door menigeen bergroet. Dat de eigenaar van de camping je begroet is niet vreemd als je daar sinds je 1e levensjaar rondstapt. Dat de eigenaar van de lokale campingwinkel je begroet is ook niet vreemd, maar wanneer zelfs de lokale zwerver zijn fles wijn neer zet om jou te groeten, dan kan je spreken van inburgering, dunkt me!

En zo kwam ik dus weer een weekend ‘thuis’. Een weekend waarin ik mooie duiken maakte, een weekend waarin ik genoot van de lokale gastronomie maar bovenal een weekend waarin ik de lotto won!

Al sinds jaar en dag koop ik bij de lokale franse bar-tabac een tac-o-tac om zodoende een kans te maken mijn aanwezigheid op de door mij zo geliefde stek te vergroten. Dit jaar dacht ik een klein prijsje gewonnen te hebben, maar eenmaal aangekomen om mijn prijs te verzilveren bleek deze prijs een stukje groter.

Zo geschiede dat ik mijn eigen optrekje verzorgde aan de cote-te-duur. Vanaf nu kan ik dus zeggen dat ik onderdak heb wanneer ik afreis.

Helaas bleek de prijs niet voldoende om de kosten van het weekend te dekken en bestaat het onderdak uit niets meer dan mijn in de sleurhut van broerlief opgeslagen tent, maar we dromen verder…

Uit de oude doos: Monoloog

Ik val maar meteen met de deur in huis, wordt je hier nu echt gelukkig van?

Waarom eigenlijk?

Ik kan me nog goed herinneren dat je me ooit vertelde dat ‘’als je hem niet had ontmoet…’’.

Weet je, ik denk dat ik blij ben dat je hem toen ontmoete.

Op dat moment kon ik hem wel vervloeken, maar nu… Als ik naar je kijk, ik vind je nog steeds een mooie meid hoor. En ergens diep van binnen zal nog best het meisje zitten wat ik leuk vind. Maar waarom komt het er zo verdomd lastig uit?

Misschien moeten we maar afscheid nemen, misschien zijn we te ver uit elkaar gegroeid. Ik heb altijd moeite met afscheid nemen, dat heb je eerder gemerkt.

Maar nu… Ik doe heel veel leuke dingen en jij?

Je huisje, je studie en verder is er toch nooit tijd. Ooit was je een meisje met idealen. Niet om hem af te zeiken, maar wat heeft die loser je nu te bieden? Ik hoop voor je dat de seks goed is, want veel meer… Veel meer valt er niet te halen voor je!

Natuurlijk weet ik dat ik niet perfect ben. Maar die klootzak op het witte paard komt alleen in sprookjes langs. En wees nu eens één keertje eerlijk tegen jezelf. Wat heeft hij je te beiden wat ik je niet had kunnen geven? Jammer dat je je dromen hebt weggegooid, misschien vertel ik je ooit nog wat je hebt gemist.

Het gaat je goed lieverd!

01 oktober 2006

Supermarktoorlog

Natuurlijk ben ik blij met de oorlog. Althans, blij… Producten waar ik dus blijkbaar jaren teveel voor heb betaald worden nu tegen de normale prijs verkocht. Maar, eigenlijk maakt dat niets uit. Zo werkt de markt. Ik betaal de prijs die ik voor iets over heb.

Wat veel erger is is dat de serviceverlening door alle oorlogsbezuinigen onderuit wordt gehaald. Ik was allang gewend aan ongeïnteresseerde caissières, caissières die liever hun privé-leven met elkaar delen als mij als betalende klant aan te kijken. Ik was ook allang gewend aan ouders die alleen aan voeding deden. Propvolle karren met allerlei door marketing omhoog geprate producten. ‘Gezonde’ koekjes voor de kinderen, of de kids zoals de croma-sudderfamilie ze pleegt te noemen. Dat die kinderen alleen de voeding, en niet de op, krijgen is te merken wanneer dochter lief de propvolle kar tegen je benen staat te rijden en moederlief daar niets van merkt…

Allemaal prima… Maar een van de weinige voordelen van het wonen in een ‘dorp’ waar de digitale equivalent van ’s lands grootste kruidenier niet bezorgd was het feit dat je bij de kassa extra geld kon pinnen. Nu heeft ’s lands grootste kruidenier een deal gesloten met Jan Mulder in zijn leeuwenpak en zijn er zogenoemde pinautomaten geplaatst in de supermarkt.

Echter… nadat de ongeïnteresseerde moeder het toeliet dat haar grut de kar vol met wicky’s in mijn reet had gepropt, ik was opgehouden door een yup op weg naar zijn zaterdagavond lexa date die zijn groente was vergeten te wegen en ik dus eindelijk aan de beurt was bij de ongeïnteresseerde caissière welke liever in de lokale kroeg was als mij te helpen werd mij, door de eerdere genoemde caissière, verteld dat ik niet extra kon pinnen omdat dat via de automaat moest.

Ik voerde aan dat ik dat had geprobeerd maar dat de automaat ‘buiten gebruik was’. Hier kon zij niets aan doen… maar als ik wilde pinnen moest ik dat toch echt bij de automaat doen.

Laat mij maar 2 euro meer kwijt zijn… Dat heb ik graag over voor een klantgerichte supermarkt!!!